احساس تنهایی در دنیای شلوغ

سید حسن موسوی چلک

رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران

یکی از نیاز های مهم انسان ها در زندگی اجتماعی احساس رضایت از زندگی، سرخوشی و سر زندگی است. انسان های که احساس مفید بودن می کنند و می توانند در برنامه های اجتماعی مشارکت داشته باشند و تاثیر گذار هم باشند می توانند دربرآورذده شدن این نیاز مهم موفقیت داشته باشند. البته هستند انسان های بزرگی که در مقاطعی از زندگی در عرصه هایی کاری خود بسیار تاثیر گذار بودند ولی ممکن است همین انسان های بزرگ و موفق در مقاطعی از زندگی خود، در مقطع دیگری بنا به دلایل مختلف چنین موفقیتی را احساس نکنند و رضایت از زندگی خودشان کمتر و کمتر شود. معمولا چنین افرادی در این زمان ها بیش از هر زمانی نیاز به توجه دارند تا احساس تنهایی نکنند. گاهی اوقات افراد مشهور و شناخته شده و به نظر همه ما انسان های موفق در حوزه کاری شان که ممکن است خاطرات خوبی هم از آنها داشته باشیم ولی وقتی از نزدیک با زندگی شان آشنا می شویم ممکن است احساس تنهایی زیادی داشته باشند. فرانموش نکنیم که یکی از نیاز های بشر وجود ارتباط با دیگران است. در راستای این ارتباط است که افراد می توانند به هم مهر بورزند، محبت کنند و از حال هم خبر داشته باشند. متاسفانه امروزه بنا به دلایل مختلف از جمله گسترش تکنولوژی، تغییر ساختار خانواده ها و ارتباطات مردم در محله ها، مشغله های فراوان فرصت دیدار های چهره به چهره کم شده است و همین موضوع باعث شده دوری فیزیکی که نتیجه اش دوری عاطفی نیز می تواند باشد در جامعه بیشتر شود. فقر محبت بین مردم و حتی خانواده ها و احساس تنهایی اجتماعی که امروزه یکی از نگرانی های جدی محسوب می شود نیز موضوع جدی است که نباید از آن غافل شویم. چرا که در این صورت که افراد احساس تنهایی می کنند احتمال آسیب پذیر شان در ابعاد سلامت روانی- اجتماعی بیشتر شود. تاملی بر برخی آمار های ارایه شده توسط وزارت بهداشت در چند سال اخیر گویای آمار قابل توجه افراد دارای اختلالات روانی است که قبلا این درصد شیوه بین 23 تا 25 ئرصد اعلام شده بود و آخرین آماری که منتشر شده بود حدود 29 درصد بود که بسیار نگران کننده تر شده است . بعد از تجربه بحران کرونا و مشکلات اقتصادی و اتفاقاتی که در کشور افتاده است حتی نهادها و تشکل های حوزه روانشناسی هم بار ها از سونامی این موضوع در جامعه سخن به میان می آورند. بدون شک جامعه ای که در حوزه های سلامت روانی- اجتماعی اینگونه تهدید می شود یابه عبارت دیگر تهدیده اشت آبستن پذیرش اتفاقات تلخ تر و دردناک تر هم باید باشد که از جمله آنها می توان به اقدام به خودکشی ، گرایش به سوء مصرف مواد مخدر و روانگردان ها، الکل و.... اشاره کرد. نگرانی من به عنوان یک مددکار اجتماعی که بار ها وبارها هم در باره نوشتم و گفتم این است که ارتقاء سلامت روانی اجتماعی باید در کشور جدی گرفته شود در غیر این صورت باید هرساله شاهد پیامد های منفی این غفلت باشیم. گر چه لازم است اشاره کنم که تاثیر عوامل و شرایط اقتصادی، فرهنگی و حتی سیاسی را در افزایش یا کاهش شاخص های سلامت روانی اجتماعی نباید نادیده گرفته شود.

منبع: روزنامه آرمان ملی،شماره 1523/ شنبه 19 فروردین 1402